زمینه و هدف: نقش فعالیت فیزیکی منظم و ادامه دار در کاهش بیماری عروق کرونر، بعضی از انواع سرطان ها، چاقی و پوکی استخوان و دیگر مشکلات سلامتی به خوبی شناخته شده است. عدم فعالیت فیزیکی به عنوان عامل خطرساز ولی قابل اصلاح بعضی از بیماری ها، به یک موضوع کلیدی در بهداشت عمومی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف مقایسه فعالیت فیزیکی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز با دانشگاه تبریز انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - مقایسه ای بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه تبریز بود. تعداد 384 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و 384 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز و در کل 768 نفر دانشجو به عنوان نمونه در مطالعه مشارکت داشتند. اطلاعات مربوط به خصوصیات دموگرافیک و متغیرهای فعالیت فیزیکی دانشجویان با استفاده از پرسشنامه خود گزارش دهی جمع آوری گردید. از آزمون تی مستقل جهت مقایسه میانگین فعالیت فیزیکی دو گروه و از آزمون آنووای دو راهه جهت بررسی ارتباط بین خصوصیات دموگرافیک و فعالیت فیزیکی استفاده گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که 39.84 درصد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و 37.24 درصد دانشجویان دانشگاه تبریز از فعالیت فیزیکی در سطح خطرزا برخوردارند و بین این دو گروه از نظر فعالیت فیزیکی تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین نتایج حاکی از آن بود که 81.30 درصد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و 85.20 درصد دانشجویان دانشگاه تبریز تمایل به افزایش سطح فعالیت فیزیکی خود دارند.نتیجه گیری: با توجه به این که اکثریت دانشجویان شیوه زندگی کم تحرک را در پیش گرفته اند و از طرفی اغلب آن ها تمایل به افزایش سطح فعالیت فیزیکی خود داشتند، لازم است مسوولین دانشگاه ها جهت آگاه کردن هر چه بیشتر دانشجویان از خطرات بی تحرکی و ایجاد انگیزه در آن ها و اختصاص دادن امکاناتی جهت افزایش سطح فعالیت فیزیکی دانشجویان، این قشر جوان و آینده ساز کشور، چاره ای بیندیشند.

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل مفهومی دانشگاه به مثابه سازمان یاددهنده با استفاده از روش فراترکیب می­باشد. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع فراترکیب بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه منابع مرتبط با سازمان یادهنده طی سال­های 2000 تا 2020 به تعداد 124 منبع بود که  تعداد 68 منبع براساس چکیده انتخاب شد. سپس 44 منبع براساس محتوا گزینش شد که در نهایت 21 منبع به عنوان منابع نهایی، به روش تحلیل تم مورد بررسی  قرار گرفت. برای انخاب مقالات از کلید واژه­های سازمان یاددهنده، سازمان یادگیرنده و دانشگاه یاددهنده و از کلید واژ­های انگلیسی Teaching organization، learning organization و University Teaching در پایگاه های اطلاعاتی کتابخانه ها، پژوهشکده ها و سایت­هایی همچون جهاد دانشگاهی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مگیران، مقالات علمی همایش­های کشور، پایگاه نشریات کشور، ایران داک، سیویلیکا، علم نت و پایگاه های استنادی و اطلاعاتی معتبر خارجی شامل Science Direct، Google Scholar،Scopus،Springer، IEEE مورد جستجو قرار گرفت. منابع انتخاب شده با استفاده از نرم افزار maxqda 2020  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند که تعداد  216 کد اولیه حاصل شد. بعد از پالایش و دسته بندی مجدد کدهای اولیه توسط تیم پژوهش 56 مقوله محوری بدست آمد که در2 مولفه اصلی درون سازمانی شامل عوامل فردی، مدیریتی، ساختاری و زیر ساختی و عوامل برون سازمانی شامل عوامل فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، تکنولوژیکی و اطلاعاتی و عوامل محیطی و اجتماعی و برون سازمانی تقسیم بندی شدند. با توجه به نتایج، دانشگاه یاددهنده بایستی بر پایه اصول بنیادین  بنا شود که زیربنا و شالوده ی سازمان یاددهنده را شکل می دهند. نتیجه تاثیر عوامل دورن­سازمانی و برون سازمانی بر سازمان یاددهنده خلق دانش و تحقیق و توسعه دانش جدید در سازمان می باشد که در نتیجه تعامل این پیامد ها تسهیم دانش در سازمان اتفاق می­افتد.

زمینه و اهداف: هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر پذیرش یادگیری به وسیله موبایل بین دانشجویان دانشگاه تبریز و دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 1395-1394 است.روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. 286 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز و علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 1395-1394 با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ 0.79 به دست آمد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی (رگرسیون خطی چند متغیره) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد متغیر سودمندی درک شده، سهولت درک شده و کاربرد سیستم بر نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری به وسیله موبایل موثر بوده اند، اما متغیرهای پشتیبانی، خودکارآمدی و اعتماد در نگرش نسبت به یادگیری با موبایل تاثیری نداشته اند. همچنین متغیرهای اعتماد، سهولت درک شده و پشتیبانی بر تصمیم به استفاده از موبایل در یادگیری موثر بوده اند، اما در مقابل، کاربرد سیستم و سودمندی درک شده بر تصمیم به استفاده از موبایل برای یادگیری بی تاثیر بوده اند.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها متغیر سودمندی، بیشترین تاثیر را بر نگرش نسبت به یادگیری به وسیله موبایل داشته است. بنابراین، باید قبل از به کارگیری موبایل در آموزش، با تدوین راهکارهایی برای انطباق کارایی این نوع نظام آموزشی با زمینه های اقتصادی، اجتماعی و... میزان سودمندی نسبت به یادگیری از طریق موبایل را افزایش دهند. از طرف دیگر اعتماد نیز از عوامل موثر در پذیرش یادگیری از طریق موبایل است. دانشگاه می تواند به صورت سازماندهی شده، مطالب سنجیده شده را از طریق موبایل ارایه کند.

هدف: چشم انداز آموزش جهانی به شدت تحت تأثیر تحول فناوری قرار گرفته و دانشگاه ها نیز به ناگزیر از حرکت به سمت این نظام جدید آموزشی هستند. پژوهش حاضر با درک اهمیت ورود فناوری بر فعالیت­های آموزشی و پژوهشی به دنبال شناسایی استراتژی­های تحول دیجیتال در دانشگاه تبریز است.روش شناسی : پژوهش حاضر دارای رویکرد کیفی و در قالب پارادایم تفسیری است که برای تحلیل داده های به دست آمده، از راهبرد تحلیل مضمون استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختاریافته از هفده نفر از اساتید و کارشناسان IT در دانشگاه و همچنین کارشناسان دوره­های آموزش مجازی و آموزش و فناوری­های نوین خصوصاً زمان کووید 19 در دانشگاه بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت. اعتبار سنجی مدل پژوهش از دو راهبرد بازبینی خارجی و تکثرگرایی انجام شد.یافته ها: پژوهش حاضر نشان داد که استراتژی­های تحول دیجیتال در دانشگاه عبارت است از: شناخت ضرورت­های دانشگاه دیجیتال (تغییر استانداردهای آموزشی، یادگیری مجازی، یادگیری مستقل، تمرکززدایی آموزش، انعطاف پذیری آموزش)؛ هدف­گذاری یادگیری و توسعه تکاملی آموزش و پژوهش (ارتقاء یادگیری، توسعه آموزش و پژوهش)؛ تعریف ابزارهای­ تحول دیجیتال (رایانش ابری، هوش مصنوعی، ابرداده، اینترنت اشیا)؛ ارزش­آفرینی برای دانشگاه (کسب مزیت رقابتی، بهره­مندی از دیجیتال، مدیریت برنامه­ها، یکپارچگی فرایندها).نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که استراتژی تحول دیجیتال یک استراتژی/ابتکار نیرومند، در حال تحول و سودمند است که نیازمند یادگیری و توسعه، تغییرات فنی، فرآیندی و فرهنگی (نیروی کار) است.اصالت و ارزش: پژوهش حاضر با تدوین استراتژی­های تحول دیجیتال در دانشگاه، می­تواند برای دانشگاه مؤثر بوده و گام مهمی در تسهیل آموزش وپرورش باشد.

در محیط دانشگاهی،که نخبگان جامعه را دربر می گیرد،احساس امنیت اجتماعی یکی از بنیادی ترین اصل های توسعه و رفاه اجتماعی تلقی می شود؛ زیراکه در صورت عدم احساس امنیت در محیط دانشگاه سرمایه های انسانی کشور قادر نخواهند بود به رسالت اصلی خود عمل نمایند.بنابراین در همین راستا، مقاله حاضر کوشش می کند میزان احساس امنیت اجتماعی دانشجویان را برآورد کرده و تأثیر سرمایه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دینداری را بر آن مطالعه نماید. تحقیق به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز بود که بالغ بر 13000 نفر بودند. از این تعداد، 384 نفر بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای متناسب تصادفی(چند مرحله ای) انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. تحلیل پایایی و روایی متغیرهای پرسشنامه نیز نشان دهنده روایی و پایایی بالا است. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان احساس امنیت اجتماعی در بین دانشجویان در سطح متوسط به بالا است.همچنین یافته های تحقیق نشان داد که میزان احساس امنیت اجتماعی بر حسب جنس و قومیت دانشجویان یکسان بوده، و تفاوت مشاهده شده معنی دار نبوده است. در مجموع، نتایج بدست آمده از مدل معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی، دینداری و سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی توانسته اند 12 درصد از تغییرات متغیر احساس امنیت اجتماعی را در بین دانشجویان مورد تبیین قرار دهد. طبق نتایج تحقیق می توان گفت که احساس امنیت دانشجویان دانشگاه به میزان دینداری، سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آنها بستگی دارد.با افزایش میزان دینداری دانشجویان، بهبود سرمایه اجتماعی، بالا رفتن سرمایه اقتصادی و ارتقای سرمایه فرهنگی دانشجویان دانشگاه تبریز زمینه را برای تقویت احساس امنیت اجتماعی دانشجویان را فراهم می سازد.

سلامت سازمانی به معنای قابلیت یک سازمان از لحاظ رقابت پذیری، کارایی و سازگاری آن با پویایی های محیط داخلی و خارجی و روحیه کارکنان و یکی از عوامل تعیین کننده اثربخشی سازمانی است. با درنظرگرفتن اهمیت کارکرد دانشگاه در آموزش و پرورش نیروی انسانی مورد نیاز جامعه، اهمیت بررسی سلامت سازمانی در دانشگاه برجسته تر می شود. این پژوهش به بررسی سلامت سازمانی و مولفه های تشکیل دهنده آن در ارتباط با متغیرهای فرهنگ سازمانی و سلامت روانی کارکنان دانشگاه تبریز پرداخته است. روش پژوهش پیمایشی بوده که داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های استاندارد سلامت سازمانی، فرهنگ سازمانی و سلامت روان گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان دانشگاه تبریز بودند که 182 نفر آنان به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد، میانگین سلامت سازمانی در دامنه 80 تا 189 برابر با 64/142 است که نشان می دهد سلامت سازمانی کارکنان در حد متوسط به بالایی قرار دارد. همچنین در میان ابعاد هفتگانه سلامت سازمانی، بعد ساخت دهی با 40/74 درصد، بیشترین میزان و بعد یگانگی نهادی با 66/57 درصد کمترین مقدار میانگین محاسبه شده را دارد. نتایج آزمون فرضیات نیز نشان می دهد که رابطه مثبت و معنا داری میان سلامت سازمانی و فرهنگ سازمانی و ابعاد آن (به جز بعد توجه به ره آورد) وجود دارد، ولی سلامت سازمانی با متغیر سلامت روان و ابعاد آن ارتباط معنا داری ندارد. نتایج تحلیل رگرسیونی سلامت سازمانی نشان می دهد که چهار متغیر خلاقیت و نوآوری، پایداری، توجه به ره آورد و توجه به اعضای سازمان درمجموع حدود 63 درصد تغییرات سلامت سازمانی کارکنان دانشگاه تبریز را تبیین می کنند.